esperanto

esperanto,

język międzynarodowy;

utworzony przez warsz. lekarza i poliglotę L. Zamenhofa, który pod pseud. Dr Esperanto wydał 1887 podręcznik Język międzynarodowy; ideą przewodnią Zamenhofa było opracowanie języka neutralnego, łatwego w kontaktach między ludźmi różnych narodowości; esperanto jest oparty na materiale języków eur., przede wszystkim rom. i częściowo germańskich; ma strukturę języka mieszanego z przewagą elementów analit.-aglutynacyjnych nad fleksyjnymi; podstawą gramatyki jest 16 bezwyjątkowych reguł; słownictwo liczy ok. 100 tys. wyrazów; esperanto szybko zyskał wielu zwolenników na całym świecie; 1908 powstał Świat. Związek Esperantystów (1954 przyjęty w poczet czł. UNESCO) i Akad. Esperanta; esperantyści prowadzą szeroką działalność kult., informacyjną i nauk., wydają czasopisma, a także wiele dzieł oryginalnych i tłumaczonych.