epigramat
 
Encyklopedia PWN
epigramat
[gr. epígramma ‘napis’],
epigram,
krótki, zazwyczaj lekki i dowcipny utwór poet., zakończony wyrazistą puentą, często o charakterze satyrycznym lub refleksyjnym, nieraz przybierający kształt aforyzmu.
Gatunek przejęty z poezji staroż. (Symonides z Keos uchodzi za jego twórcę, ponadto m.in. Kallimach, Marcjalis), uprawiany od XV w. (w Polsce m.in. J. Kochanowski, S. Trembecki, A. Mickiewicz, J. Słowacki); od XVIII w. zbliżony stylem do formuły filoz. (A. Pope, J.W. Goethe); współcześnie pojawia się w 3 odmianach: liryczny, satyr., filozoficzny.
Bibliografia
A. Siomkajło Ewolucja epigramatu (do początków romantyzmu w Polsce), Wrocław 1983;
A. Budzisz Epigramat łaciński w Polsce w pierwszej połowie XVI wieku, Lublin 1988.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia