Endymion
 
Encyklopedia PWN
Endymion, Endymíōn,
mit. gr. piękny młodzieniec, ukochany Selene (bogini Księżyca);
Zeus obdarzył go wieczną młodością i zesłał mu nieprzerwany sen; Endymiona, spoczywającego w grocie góry Latmos w Karii (Azja Mniejsza), bogini odwiedzała nocą; Endymion uchodził m.in. za symbol piękna śmierci; mit dostarczył tematów sztuce gr. i rzym. (malowidła ścienne w Pompejach i Herkulanum), malarstwu nowoż. (m.in. Tintoretto, A. van Dyck, J.B. van Loo), literaturze (J. Lyly, P. Metastasio, J. Keats, O. Wilde), kilku operom (m.in. N. Jommelli, J.Ch. Bach) i baletowi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia