Endō Shūsaku
 
Encyklopedia PWN
Endō
[endo:]
Shūsaku, ur. 27 III 1923, Tokio, zm. 29 IX 1996, tamże,
japoński pisarz katolicki;
został ochrzczony w wieku 11 lat; 1950–52 studiował we Francji (pierwszy po wojnie Japończyk), głównie literaturę katolicką (m.in. F. Mauriac, G. Bernanos); 1985–89 prezes japońskiego Pen Clubu; pisał powieści, opowiadania, humoreski i dramaty, uprawiał krytykę literacką; uznanie przyniosły mu powieści Shiroi hito [‘biały człowiek’] i Kiiroi hito [‘żółty człowiek’] (obie 1955), w których, podobnie jak i w późniejszej twórczości, podawał w wątpliwość możliwość przyswojenia kultury europejskiej, zwłaszcza chrześcijańskiej, przez przedstawicieli innych kultur; bohaterami powieści Endō są często ludzie poszukujący Boga, ale słabi, zagubieni i wątpiący; m.in.: Szaleniec? (1959, wyd. pol. 1976), Milczenie (1966, wyd. pol. 1971), Samuraj (1980, wyd. pol. 1987), Głęboka rzeka (1994, wyd. pol. 1996).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia