Elżbieta II
 
Encyklopedia PWN
Elżbieta II, z dynastii Windsorów, ur. 21 IV 1926, Londyn, zm. 8 IX 2022, Balmoral,
królowa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej od 1952, głowa Wspólnoty Narodów, córka Jerzego VI;
była też królową Antigui i Barbudy, Australii, Bahamów, Barbadosu (do 2021), Belize, Grenady, Jamajki, Kanady, Nowej Zelandii, Papui-Nowej Gwinei, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadynów, Tuvalu oraz Wysp Salomona — suwerennych państw (dawnych posiadłości brytyjskich) — w których reprezentowali ją gubernatorzy generalni; uosabiała tradycję monarchii brytyjskiej; wykonywała głównie funkcje reprezentacyjne, uczestniczyła w oficjalnych uroczystościach i ceremoniach państwowych; jej uprawnienia polityczne miały charakter formalny; 1947 poślubiła ks. Filipa Mountbattena, który otrzymał wtedy tytuł ks. Edynburga, a po koronacji Elżbiety — tytuł księcia-małżonka; 1996 odznaczona Orderem Orła Białego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia