elektrostatyka

elektrostatyka

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, statikós ‘utrzymujący równowagę’],

fiz. dział elektrodynamiki zajmujący się badaniem zjawisk fizycznych zachodzących pod wpływem pola elektrostatycznego, czyli niezmiennego w czasie pola elektrycznego wytworzonego przez nieruchome ładunki elektryczne.

W szczególności przedmiotem badań elektrostatyki są m.in. oddziaływania ładunków elektrycznych, zagadnienie indukcji elektrostatycznej, zjawiska występujące w polu elektrostatatycznym w obecności ośrodka (dielektryka, przewodnika) oraz zagadnienia rozkładu przestrzennego ładunku, pojemności elektrycznej przewodników i energii pola elektrycznego. Podstawowymi prawami elektrostatyki są: prawo Coulomba, prawo zachowania ładunku elektrycznego, zasada superpozycji pól elektrycznych (superpozycji zasada). Najdawniejsze wiadomości z zakresu elektrostatyki pochodzą od Talesa z Miletu (ok. 600 p.n.e.), który odkrył zjawisko przyciągania lekkich ciał przez potarty bursztyn. W. Gilbert stwierdził (przed 1600), iż podobne właściwości ma wiele ciał; on też wprowadził termin „elektryczność”. Pierwsze ilościowe prawo (dotyczące oddziaływania 2 ładunków elektrycznych) sformułował 1785 Ch.A. Coulomb, prace M. Faradaya zaś (1846), a zwłaszcza J. Maxwella, przyczyniły się do powstania współczesnej teorii oddziaływania ładunków elektrycznych za pośrednictwem pola elektrycznego.