Egina
 
Encyklopedia PWN
Egina, Ẹjina, Aígina,
gr. wyspa w Zat. Sarońskiej (M. Egejskie), w regionie Attyka, na południowy zachód od Aten;
pow. 82,6 km2, ok. 15 tys. mieszk.; uprawa drzew owocowych, oliwek, winorośli; gł. m., port i ośr. turystyczny — E. (połączenie promowe z Pireusem).
Historia. W II tysiącleciu p.n.e. ważny ośrodek handl. i produkcji rzemieślniczej (snycerstwo, brązownictwo artyst. i dekoracyjne); ok. poł. VII w. p.n.e. jako pierwsza w Grecji wprowadziła system monetarny; na pocz. V w. p.n.e. słynęła ze szkoły rzeźbiarskiej (egineckie marmury); słynna świątynia Afai (ok. 500–490 p.n.e.); 457 p.n.e. została podporządkowana Atenom politycznie i gospodarczo, 133 — Rzymowi, później cesarstwu bizant., w XIII w. — Wenecji, 1718 — Turcji; 1826–28 siedziba rządu J. Kapodhistriasa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia