Eger,
m. w północno-wschodnich Węgrzech, u podnóży G. Bukowych, nad rz. Eger (dorzecze Cisy);
Eger
Encyklopedia PWN
ośr. adm. komitatu Heves. Dawna osada słow.; w XI w. siedziba biskupstwa; 1241 zniszczony przez Tatarów; 1552 miejsce zwycięskiej bitwy Węgrów z Turkami; 1596–1687 pod władzą Turcji. Przemysł spoż. (gł. winiarski i tytoniowy), drzewny, maszyn., środków transportu, precyzyjny, materiałów bud.; ośr. uprawy winorośli i produkcji win (Egri bikavér); uzdrowisko ze źródłami wód termalnych (leczenie m.in. chorób systemu nerwowego); ośr. turyst.; wyższa szkoła pedag.; muzeum; średniow. twierdza, ruiny got. bazyliki, minaret tur. (XVII w.), barok. pałac arcybiskupi (XVIII w.); dawne liceum, dom komitatu, kościół i klasztor Minorytów — wszystkie z 2. poł. XVIII w.; zabytkowe domy, pałace; klasycyst. katedra (1831–37).
