Edomici
 
Encyklopedia PWN
Edomici,
plemię semickie zamieszkujące krainę Edom (bibl. Seir), spokrewnione z Izraelitami;
na przeł. XIV i XIII w. p.n.e. przybyło z Pustyni Syryjskiej do Palestyny; wcześnie wprowadzili na swoich terenach system państw. ze stol. w Bosrze — Biblia podaje spis „królów edomickich”, prawdopodobnie wodzów plemiennych; w czasach Dawida i Salomona utracili samodzielność, którą odzyskali dopiero po rozpadzie Izraela na Królestwo Południowe i Królestwo Północne; po upadku Jerozolimy zagrażali Królestwu Północnemu; wyznawali politeizm (gł. bóstwo: Kaus), ich język był spokrewniony z hebrajskim; po niewoli babilońskiej występują jako Idumejczycy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia