dźwig
 
Encyklopedia PWN
dźwig, winda, wyciąg pionowy,
rodzaj dźwignicy do pionowego przemieszczania ludzi lub ładunków;
potocznie zwany windą; składa się z kabiny lub podstawy ładunkowej prowadzonej w pionowym szybie wzdłuż prowadnic za pomocą cięgien (lin stalowych) lub, rzadziej, sztywnych elementów (śrub, zębatek, tłoczysk). Kabinę dźwigu łączy z cięgnami zawiesie (wahakowe lub sprężynowe), działające w razie obluzowania lub zerwania dowolnego cięgna na chwytacze (najczęściej klinowe), które zatrzymują kabinę na prowadnicach i powodują wyłączenie napędu (z reguły elektryczne). Współczesne dźwigi są w znacznym stopniu zautomatyzowane, co zapewnia zarówno należyte bezpieczeństwo, jak i dogodność użytkowania. Rozróżnia się dźwigi: osobowe, szpitalne, towarowo-osobowe i towarowe; dźwigi kopalniane są nazywane wyciągami; niektóre dźwigi ekspresowe osiągają prędkość jazdy do 6 m/s. Pierwszy sprawny dźwig osobowy, napędzany silnikiem parowym, zbudował amerykański mechanik E.G. Otis i przedstawił 1853 na wystawie w Nowym Jorku, 1857 dźwig konstrukcji Otisa zainstalowano w domu towarowym w Nowym Jorku; 1880 E.W. Siemens zastosował w dźwigu silnik elektryczny. Niekiedy, nieprawidłowo, dźwigami są nazywane suwnice i żurawie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia