dziura
 
Encyklopedia PWN
dziura,
fiz. pojęcie używane w fizyce półprzewodników, oznaczające fikcyjną cząstkę o dodatnim ładunku i dodatniej masie efektywnej.
Nieobsadzony stan kwantowy elektronu w prawie całkowicie zapełnionym pasmie; powstaje w wyniku przejścia elektronu z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa lub (w półprzewodniku typu p) na poziom akceptorowy(akceptor); dziury w pasmie walencyjnym, podobnie jak elektrony w pasmie przewodnictwa, biorą udział w przewodzeniu prądu elektr. (zachowują się jak cząstki o ładunku elementarnym dodatnim).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia