dyspergatory

dyspergatory

[łac. dispero ‘rozrzucam’],

substancje ułatwiające rozdrabnianie większych cząstek (np. pigmentów, żywic, mydeł berylowców) przede wszystkim w środowisku ciekłym w celu otrzymania układów dyspersyjnych (głównie koloidów) oraz zapobiegające łączeniu się (koalescencja) cząstek już utworzonego układu dyspersyjnego w zespoły o większych rozmiarach;

dyspergatorami są najczęściej substancje powierzchniowo czynne; dyspergatory są stosowane m.in. w przemyśle środków piorących, włókienniczym, papierniczym, barwników, farb i lakierów.