dyfuzja
 
Encyklopedia PWN
dyfuzja
[łac. diffusio ‘rozlanie’],
samorzutny proces nieodwracalny, w którego wyniku wyrównuje się początkowo niejednorodny rozkład materii.
Proces ten wynika z bezładnych (cieplnych) ruchów, zwanych błądzeniami przypadkowymi, mikroskopowych obiektów materii (jonów, atomów, cząsteczek); powoduje m.in. mieszanie się stykających się ze sobą różnych gazów, cieczy, ciał stałych. Ilościowy opis dyfuzji daje prawo Ficka (sformułowane 1855 przez niemieckiego fizjologa A. Ficka): ilość substancji dyfundującej w określonym czasie przez daną powierzchnię (ustawioną prostopadle do kierunku dyfuzji) jest proporcjonalna do pola tej powierzchni, gradientu stężenia i czasu przepływu. Dyfuzja towarzyszy wielu procesom fizycznym i chemicznym (osmoza, rozpuszczanie); dużą rolę odgrywa w technologii metali i przyrządów półprzewodnikowych (domieszkowanie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia