Duvalier François
 
Encyklopedia PWN
Duvalier
[düwaljẹ]
François, zw. Papa Doc, ur. 14 IV 1907, Port-au-Prince, zm. 21 IV 1971, tamże,
ojciec Jeana-Claude’a, dyktator haitański;
z zawodu lekarz. Od 1946 dyr. Nar. Służby Zdrowia, 1949–50 min. zdrowia i pracy w rządzie prezydenta D. Estimé; po jego obaleniu przez juntę wojsk. na czele opozycji wobec prezydenta P.E. Magloire’a; 1957 zwyciężył w wyborach prezydenckich pod hasłami demokracji, reform i czarnego nacjonalizmu, po czym zaprowadził w kraju krwawą dyktaturę, ograniczył rozmiary armii i zorganizował policję polit. Tontons Macoutes, z jej pomocą brutalnie zlikwidował opozycję i terroryzował ludność; 1964 ogłosił się dożywotnim prezydentem, proklamując tzw. rewolucję duvalierowską (jej program stanowił mieszankę antymulackiego negryzmu, nacjonalizmu, populizmu, autorytaryzmu i antykomunizmu); ze względu na związki Duvaliera z afrohaitańską religią vaudou przypisywano mu magiczną moc. Doprowadził Haiti do ruiny gosp. oraz izolacji na forum międzynar.; po śmierci Duvaliera prezydenturę przejął jego syn.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Rzęsorek rzeczek (Neomys fodiens)fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia