dudy
 
Encyklopedia PWN
dudy,
instrument muz. z grupy aerofonów stroikowych;
składa się z: a) 1 lub kilku piszczałek melodycznych zaopatrzonych w stroiki trzcinowe (pojedyncze lub podwójne) i otwory boczne; b) 1 lub kilku piszczałek burdonowych (wydających dźwięk stały, burdon); c) zbiornika powietrza z koziej lub owczej skóry; d) rurki do wdmuchiwania powietrza do zbiornika (w rozwiniętym typie dud jest zastąpiona mieszkiem). Przeniesione z Azji do Europy w średniowieczu, zostały włączone do eur. instrumentarium lud.; szczególnie popularne do dziś w lud. muzyce szkoc. (tzw. bagpipe); w Polsce (zw. też kozłem, gajdami, kozą, natomiast mylnie kobzą) występują na Podhalu, w Żywieckiem i Wielkopolsce.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dudy rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia