Domanović Radoje

Domanović Radoje, ur. 4 II 1877, Ovsište k. Kragujevaca, zm. 4 VIII 1908, Belgrad,

serbski pisarz i publicysta;

zwalniany wielokrotnie z posad nauczycielskich i urzędniczych z powodu liberalno-demokr. poglądów; twórczość rozpoczął od realist.-sentymentalnych nowel o tematyce wiejskiej oraz bajek (Pripovetke, t. 1–2 1899); zapoczątkował rozwój opowiadania alegoryczno-satyrycznego w literaturze serb., ukazując wpływ realiów społ. na świadomość jednostki, wzbogacając je też o akcenty publicyst. i elementy groteski; najważniejsze utwory: Danga (1899) i Vodja (1901) — oparte na anegdotach piętnujących krótkowzroczność i naiwność tzw. prostego ludu, Kraljević Marko po drugi put medju Srbima (1901) — rewidujący mity nar., Stradija (1902) — kreujący wymierzoną w serwilizm antyutopię społeczną.