Dobrudża
 
Encyklopedia PWN
Dobrudża, rum. Dobrogea,
kraina w południowo-wschodniej Europie, między dolnym Dunajem a M. Czarnym, w Rumunii (północna część) i Bułgarii (południowa część);
w części północnej stare masywy (wysokość do 467 m), w części południowej — stepowa wyżyna; wzdłuż wybrzeża (zwłaszcza w północnej części) — liczne jeziora lagunowe (największe — Razelm); gł. m.: Konstanca (Rumunia) i Dobricz (Bułgaria); nad M. Czarnym liczne kąpieliska.
Historia. Od I w. n.e. terytorium Dobrudży należało do rzym. prow. Mezja, od IV w. — do Bizancjum, w końcu VII w. włączone do Bułgarii; w XI–XII w. powróciło do Bizancjum; następnie ponownie w Bułgarii; od końca XIV w. pod władzą Turcji; 1878 Dobrudżę na mocy traktatu berlińskiego, podzielono między Bułgarię i Rumunię; 1913 włączona w całości do Rumunii i 1919 przyznana jej traktatem w Neuilly-sur-Seine; 7 IX 1940 układ rumuńsko-bułgarski w Krajowej przyznał południową część Dobrudży — Bułgarii, przeprowadzono także wymianę ludności rumuńskiej i bułgarskiej z tych terenów; ustalona wtedy granica została potwierdzona 10 II 1947 przez paryskie traktaty pokojowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia