Dobrolubow Nikołaj A.
 
Encyklopedia PWN
Dobrolubow Nikołaj A., ur. 5 II 1836, Niżni Nowogród, zm. 29 XI 1861, Petersburg,
ros. myśliciel, publicysta i krytyk literacki;
uczeń N. Czernyszewskiego, jeden z ideologów rewolucyjnych demokratów; 1856–61 redaktor działu krytyki i bibliografii „Sowriemiennika”; propagował materializm przyr. uzupełniony antropologizmem L. Feuerbacha; w poglądach społ. nawiązywał do koncepcji prawa natury i ahistorycznie pojętej „natury ludzkiej”; literaturę określał jako „siłę służebną”, której znaczenie upatrywał w propagandzie; umiejętnie łączył propagowanie postępowych idei z zasadami „krytyki realnej”, ostro krytykował kulturę szlachecką (m.in. artykuły Co to takiego obłomowszczyzna? 1859, tłum. pol. 1958, Kiedyż nastąpi prawdziwy dzień? 1860, tłum. pol. 1958); jego krytyka lit. przekształcała się w publicystykę społ.-polit.; pol. wybory: Dzieła wybrane (1948), Pisma filozoficzne (1958).
Bibliografia
L. BAZYLOW Mikołaj Dobrolubow, Warszawa 1955.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia