Diraca równanie
 
Encyklopedia PWN
Diraca równanie,
relatywistyczne równanie falowe opisujące cząstki elementarne o spinie 1/2 (np. elektron, mion) zgodnie z prawami mechaniki kwantowej i teorii względności.
Sformułowane 1928 przez P.A.M. Diraca. Równanie Diraca ma rozwiązania zarówno dla dodatnich, jak i ujemnych energii elektronu; cząstki o dodatniej energii kinet. Dirac interpretował jako cząstki obserwowane w przyrodzie, natomiast cząstki o ujemnej energii kinet. — jako antycząstki (wówczas nie były obserwowane); antycząstkę elektronu — pozyton — odkrył 1932 C.D. Anderson, potwierdzając tym samym słuszność równania Diraca; równanie Diraca ma fundamentalne znaczenie w rozwoju zarówno elektrodynamiki kwantowej, jak i teorii cząstek elementarnych; wiąże się z nim interpretacja pojęcia spinu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia