Dion z Prusy
 
Encyklopedia PWN
Dion z Prusy, zw. Chrysostomos lub Złotousty, ur. 40 r., zm. po 112 n.e.,
gr. retor i filozof;
przedstawiciel drugiej sofistyki, uczeń stoika Muzoniusza Rufusa; polityk na dworze ces. Tytusa, wygnany przez ces. Domicjana, po powrocie przyjaciel cesarzy Nerwy i Trajana; autor 78 zachowanych mów, m.in.: Perí douleías [‘o niewolnictwie’], w której kwestionował prawne zasady niewolnictwa, Perí basileías [‘o królestwie’] — wizerunek idealnego władcy (Trajana), Euboikós [‘mowa eubejska’] — pochwała życia na łonie natury.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia