diagnostyczny poziom glebowy
 
Encyklopedia PWN
diagnostyczny poziom glebowy,
ściśle zdefiniowany wg kryteriów ilościowych (ustalonych za pomocą uzgodnionej metodyki analitycznej) odpowiednik genetycznego poziomu glebowego;
wyróżnia się następujące diagnostyczne poziomy glebowe: poziom A (mollic, umbric, ochric, anthropic), E (albic), B (argillic, cambic, spodic) i in., nie mające odpowiedników w genetycznych poziomach glebowych; rozpoznanie i podział gleb na podstawie diagnostycznego poziomu glebowego opiera się na skutkach procesów glebotwórczych wyrażonych ilościowo w wartościach identyfikacyjnych, a nie na analizie genezy i ewolucji gleby; diagnostyczne poziomy glebowe umożliwiają dokładniejsze rozpoznanie poziomów glebowych, są stosowane do opisu budowy profilu glebowego przy identyfikacji typologicznej i do podziałów gleb w niektórych systematykach, np. podziale gleb świata wg FAO-UNESCO.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia