Demetriusz I Poliorketes
 
Encyklopedia PWN
Demetriusz I Poliorketes, Dēmḗtrios Poliorkētḗs, ur. ok. 337, zm. 283 p.n.e.,
diadoch, 294–286 król Macedonii, syn Antygona I Jednookiego;
wódz wsławiony wieloma zwycięstwami; 307 zdobył Ateny i przywrócił rządy demokr.; 306 rozgromił flotę Ptolemeusza I Sotera pod Salaminą na Cyprze; zapewnił sobie panowanie na M. Egejskim i przyjął wraz z ojcem tytuł króla; 305–304 prowadził oblężenie Rodos, podczas którego zastosował nowe machiny oblężnicze, stąd przydomek Poliorketes [gr. ‘oblegający miasta’]; pokonany pod Ipsos (301) przez koalicję diadochów, toczył ciężkie walki o utrzymanie władzy w Grecji; 288 wyparty przez królów Tracji i Epiru z Macedonii, 287 wtargnął do Azji, gdzie pokonał go Seleukos I Nikator (285); umarł w niewoli.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia