Della Rovere,
ród wł., pochodzący z Savony;
Della Rovere
Encyklopedia PWN
wywodzili się z niego papieże: Sykstus IV i Juliusz II, dzięki którym D.R. zyskali fortunę i wpływy; mecenasi literatury i sztuki w Księstwie Urbino, którym władali 1508–1631. Główni przedstawiciele rodu: Giovanni, ur. 1457, zm. 1501, bratanek Sykstusa IV i brat Juliusza II; poślubił Giovannę, córkę Federiga di Montefeltro, księcia Urbino; 1474 wikariusz Sinigaglii i Mondavio, od 1475 prefekt Rzymu. Jego syn, Francesco Maria I, ur. 1490, zm. 22 X 1538; 1501 pozbawiony dóbr przez Cezara Borgię, odzyskał majątek dzięki Juliuszowi II; od 1508 książę Urbino i dowódca wojsk papieskich (przeprowadził 1510–11 kampanię w Romanii); od 1523 dowodził wojskami Rep. Wenecji, bezskutecznie broniąc jej przed wojskami cesarskimi. Jego syn, Guibaldo II, ur. 2 IV 1514, zm. 28 IX 1574, dowódca wojsk weneckich (1540–52), od 1553 — papieskich, od 1555 prefekt Rzymu. Ostatnim z rodu był jego syn, Francesco Maria II, ur. 1549, zm. 1631, po którego śmierci Urbino włączono do Państwa Kościelnego.
