Dekalog
 
Encyklopedia PWN
Dekalog
[gr. déka ‘dziesięć’, lógos ‘słowo’],
Dziesięć Przykazań Bożych,
zbiór nakazów i zakazów religijnych stanowiących podstawę moralności żydowskiej i chrześcijańskiej;
wg Biblii tekst Dekalogu został wręczony Mojżeszowi przez Jahwe na górze Synaj; wyryty na 2 kamiennych tablicach, zawierał podstawowe zasady przymierza Boga z ludem Izraela; tablice te miały być przechowywane w Świątyni Jerozolimskiej. Przykazania Dekalogu powstały prawdopodobnie w wersji pisanej między VIII (pierwsza wersja) a VI w. p.n.e. (druga wersja); w Starym Testamencie są wymienione dwukrotnie (Księga Wyjścia i Księga Powtórzonego Prawa); obie wersje różnią się nieznacznie: jedną przyjął Kościół katolicki i ewangelicko-augsburski, drugą — Kościoły wschodnie i większość protestanckich; wersja katechizmowa jest od nich zwięźlejsza: „Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. 2. Nie będziesz brał imienia Boga, Pana twego, nadaremno. 3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił. 4. Czcij ojca swego i matkę swoją. 5. Nie zabijaj. 6. Nie cudzołóż. 7. Nie kradnij. 8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu. 9. Nie pożądaj żony bliźniego swego. 10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest”.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Mojżesz otrzymuje od Boga kamienne tablice Dekalogu, miniatura żydowska, ok. 1320fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Synaj (Mojżesza) góra (Egipt)fot. R. Bury/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia