De Sica Vittorio

fot. Filmoteka Narodowa

De Sica

[de sịka]

Vittorio , ur. 7 VII 1901, Sora, zm.13 XI 1974, Paryż,

włoski reżyser filmowy, aktor;

jeden z twórców i główny przedstawicieli neorealizmu filmowego we Włoszech; autor wybitnych filmów społecznych o humanistycznej wymowie: Dzieci ulicy (1946, nagrodzony Oscarem), Złodzieje rowerów (1948, 1949 nagrodzony Oscarem), Cud w Mediolanie (1950), Umberto D. (1952) — według scenariuszy C. Zavattiniego, także filmów o tematyce obyczajowej i psychologicznej (Matka i córka 1960 według A. Moravii, nagrodzony Oscarem, S. Loren nagrodzona na MFF w Cannes Podróż 1974 według L. Pirandella); późniejsze filmy De Siki często zbaczały ku sentymentalizmowi czy wodewilowemu humorowi (Małżeństwo po włosku 1964); wśród filmów przesadnie atakowanych przez krytykę na uwagę zasługiwały co najmniej: Sąd ostateczny (1961), Więźniowie z Altony (1962), Słoneczniki (1968), Ogród Finzi Continich (1970, nagrodzony Oscarem i na MFF w Berlinie) oraz Krótkie wakacje (1972); role teatralne.