De Nicola Enrico

De Nicola

[de nikọla]

Enrico, ur. 19 IX 1877, Neapol, zm. 1 X 1959, Torre del Greco,

wł. polityk i prawnik;

początkowo adwokat, 1909–24 deputowany z ramienia partii liberalnej, 1920–23 przewodniczący Izby Deputowanych, po dojściu do władzy faszystów wycofał się z życia polit.; 1944 przekonał króla Wiktora Emanuela III do abdykacji na rzecz syna; 1946–48 pierwszy prezydent Rep. Włoskiej; 1951–52 przewodniczący senatu; 1956–57 przewodniczący Trybunału Konstytucyjnego.