Dąbrowski Jan Henryk, ur. 2 VIII 1755, Pierzchowiec k. Bochni, zm. 6 VI 1818, Winna Góra k. Miłosławia (Wielkopolska),
generał, twórca Legionów polskich we Włoszech.
Dąbrowski Jan Henryk
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1771 w wojsku saskim, od 1792 w armii polskiej; generał w powstaniu kościuszkowskim 1794, wsławił się obroną Warszawy i wyprawą do Wielkopolski; 1796 w Paryżu, I 1797 podpisał w Mediolanie układ z rządem lombardzkim powołujący Legiony polskie, następnie na czele I Legii walczył 1799 nad Trebbią (ranny) i pod Novi; od 1803 w służbie włoskiej; 1806 na wezwanie Napoleona zorganizował w Wielkopolsce powstanie przeciw Prusakom; walczył w kampaniach 1806–07, 1809, 1812; X 1813–III 1814 naczelny wódz wojsk polskich (mianowany przez Napoleona); w Królestwie Polskim senator-wojewoda; poświęcona mu pieśń Legionów polskich Mazurek Dąbrowskiego jest polskim hymnem narodowym; Jenerała Henryka Dąbrowskiego pamiętnik... (1864).
