Dawid IV Budowniczy
 
Encyklopedia PWN
Dawid IV Budowniczy, z dynastii Bagratydów, ur. ok. 1073, zm. 1125,
władca gruziński od 1089;
1097 przestał płacić daninę Seldżukom i przywrócił niezależność Gruzji, do której 1104 przyłączył m.in. Kachetię; dążył do zjednoczenia całego państwa, 1118–20 utworzył własne wojsko, 1121 pokonał koalicję władców muzułm. i wyzwolił Tbilisi (gdzie przeniósł stol. z Kutaisi), a 1123–24 Szyrwan i Ani; jego państwo na zachodzie sięgało do M. Czarnego, na wschodzie — do M. Kaspijskiego, na północy do szczytów Kaukazu, na północy obejmowało znaczną część Armenii i stanowiło największą potęgę polit. i militarną na Zakaukaziu; Dawid IV Budowniczy wiele uwagi poświęcał budowaniu miast, dróg i mostów (stąd przydomek); znawca ksiąg, dbał o rozwój oświaty (zał. m.in. akad. w Gelati).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia