Daudet Alphonse

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Daudet

[dodẹ]

Alphonse , ur. 13 V 1840, Nîmes, zm. 16 XII 1897, Paryż,

ojciec Léona, pisarz francuski;

najsłynniejsze utwory Daudeta są poświęcone rodzinnej Prowansji: opowiadania Listy z mojego młyna (1866, wyd. pol. 1948), z których jedno stało się kanwą dramatu Arlezjanka (1872 — z muzyką G. Bizeta, wyst. pol. 1887), oraz trylogia powieściowa (Tartarin z Tarasconu 1872, wyd. pol. 1911; Przygody Tartarina w Alpach 1885, wyd. pol. 1925; Port Taraskon 1890, wyd. pol. 1956), pełna humoru, zawierająca mistrzowsko nakreślone sylwetki bohaterów; ponadto opowiadania z okresu wojny fr.-pruskiej i Komuny Paryskiej (Contes du lundi 1873, wybór pol. Nowele z czasów oblężenia Paryża 1898) oraz liczne powieści bliskie naturalizmowi braci E. i J. de Goncourtów, nie pozbawione jednak wyraźnych akcentów liryzmu i ironii (Safo 1884, wyd. pol. 1884); publikował też wspomnienia, współpracował z pismami literackimi.