Cylicja, gr. Kilikía, rzym. Cilicia,
kraina historyczna w Azji Mniejszej, między górami Taurus a Morzem Śródziemnym;
Cylicja
Encyklopedia PWN
główne miasta: Tars, Mersin, Adana; Cylicja była znana z uprawy oliwek, winnej latorośli i hodowli kóz, z których sierści wyrabiano tuniki cylicyjskie; w okresie rzymskim Cylicja zasłynęła jako jeden z głównych ośrodków piractwa; zasiedlona w neolicie (Mersin — VI tysiąclecie p.n.e.); w XVI i XV w. p.n.e. we wschodniej Cylicji rozwinęło się państwo Kizzuwatna; w XIV w. p.n.e. Cylicja była uzależniona od Hetytów; po upadku państwa hetyckiego (XII w. p.n.e.) na terenie Kizzuwatny powstało państewko luwijskie Kue, podporządkowane kolejno Karkemisz, Asyrii, Frygii i Urartu; po krótkim okresie niezależności (do 590), kolejno pod władzą państwa nowobabilońskiego, perskiego, monarchii Seleucydów; część Cylicji (tzw. Cylicja równinna) zorganizowana przez Rzym w prowincję, pozostała część, po likwidacji twierdz i miast pirackich, weszła w skład prowincji Cylicja (z Pamfilią, Licją i Likaonią); 710–11 n.e. opanowana przez Arabów; w XI w. powstało tu państwo armeńskie (Armenia Mała, zwaną Cylicyjską), które upadło podbite 1375 przez Mameluków; 1515 ostatecznie opanowali Cylicję Turcy osmańscy.
