Cortot Alfred

Cortot

[kortọ]

Alfred , ur. 26 IX 1877, Nyon (Szwajcaria), zm. 15 VI 1962, Lozanna,

fr. pianista i dyrygent;

1907–17 profesor konserwatorium w Paryżu; wybitny wykonawca muzyki romant.; rozpoczynał jako dyrygent, propagujący m.in. twórczość R. Wagnera; przez pewien czas był dyrygentem-asystentem w Bayreuth; 1905 z J. Thibaud i P. Casalsem utworzył trio fortepianowe i rozpoczął pełną sukcesów karierę pianistyczną; pozostawił bogatą dyskografię, obejmującą utwory F. Chopina, R. Schumanna, C. Debussy’ego, M. Ravela; 1919 zał. École Normale de Musique w Paryżu; jego uczniami byli m.in. D. Lipatti i H. Czerny-Stefańska.