Corot Jean Baptiste Camille

Corot

[korọ]

Jean Baptiste Camille , ur. 17 VII 1796, Paryż, zm. 22 II 1875, tamże,

malarz francuski.

Wczesną twórczość Corota, inspirowaną wrażeniami z pobytów we Włoszech (1825–28, 1834, 1843), cechowało wnikliwe studium formy określonej kontrastami światła i cienia (Most w NarNi 1826); po 1850 tworzył pejzaże okolic Paryża o harmonijnym srebrzystym kolorycie i subtelnym zróżnicowaniu walorów (Ranek 1851, Wspomnienie z Mortefontaine 1864); obrazy ostatniego okresu twórczości pełne są wibracji światła, oddawanej techniką bliską impresjonizmowi (Katedra w Sens 1874); portrety i liczne studia kobiet (Przerwana lektura, ok. 1863–70, Kobieta z perłą, ok. 1868–70), będące szczytowymi osiągnięciami talentu Corota; zajmował się też akwafortą i malarstwem monumentalnym; wywarł duży wpływ na impresjonistów, jest uważany za jednego z największych pejzażystów francuskich XIX w.