Ciołek Stanisław
 
Encyklopedia PWN
Ciołek Stanisław, ur. najpóźniej 1382, zm. 10 XI 1437, Poznań,
syn Andrzeja, podkanclerzy, biskup poznański, poeta.
Sekretarz król. od 1410; uczestnik licznych misji dyplomatycznych w sprawach krzyżackich, współpracownik Z. Oleśnickiego (m.in. redagował wieluński edykt); ok. 1417 usunięty z kancelarii za satyrę na królową Elżbietę Gronowską, powrócił 1420; popierał królową Zofię Holszańską; jego rządy w diecezji poznańskiej spowodowały niezadowolenie kapituły i szlachty wielkopol.; 1434 poseł na sobór w Bazylei; właściciel wspaniałej biblioteki; autor zbioru formuł kancelaryjnych i retorycznych Liber cancellariae, wierszy rel., satyr. i panegirycznych (m.in. słynna Laus Cracoviae).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia