Ciało Chrystusa,
w teologii chrześc. termin mający kilka znaczeń:
Ciało Chrystusa
Encyklopedia PWN
1) ciało hist. lub fiz. (gr. sṓma lub sárx), przyjęte przez Syna Bożego (Wcielenie), które Jezus miał za życia i w którym poniósł śmierć; od zmartwychwstania jest to ciało uwielbione o zmienionych właściwościach (chrystofanie); 2) w katolicyzmie i prawosławiu Chrystus obecny w Eucharystii pod postacią chleba, uważanego po konsekracji za C.Ch. na podstawie słów „To jest ciało moje”, wypowiedzianych przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy; 3) Kościół, wspólnota wierzących, jako C.Ch. (czyli jego organizm, gr. sṓma); przy takim rozumieniu C.Ch. sam Chrystus jest nazywany głową, a chrześcijanie — członkami; obrazy te pochodzą z teologii św. Pawła; w nowszej teologii katol. zwrot „mistyczne Ciało Chrystusa” upowszechniła encyklika Mystici Corporis Christi Piusa XII (1943).
