Chocim, Chotyn, Khotyn,
m. na Ukrainie, w obwodzie czerniowieckim, na prawym brzegu Dniestru.
Chocim
Encyklopedia PWN
— 10 tys. mieszkańców (2010); w X–XIII w. należał m.in. do księstw: Kijowskiego, Wołyńskiego, Halicko-Włodzimierskiego, od XIV w. w różnych okresach — do Mołdawii, Turcji i Polski; w XVII–XVIII w. turecka twierdza graniczna; miejsce bitew Rzeczypospolitej z Turkami: 1621 zwycięska obrona obozu warownego przez wojska polskiego pod wodzą hetmana wielkiego litewskiego J.K. Chodkiewicza i wspomagające je wojska kozackie z P. Konaszewiczem-Sahajdacznym; zawarty rozejm ustalał polsko-turecką granicę na Dniestrze, Polska uznała zwierzchnictwo tureckie nad Mołdawią; 1673 zwycięstwo wojsk polskich pod dowództwem hetmana J. Sobieskiego; 1812 Chocim włączony do Rosji (od 1818 miasto), w XI 1918 do Rumunii, VI 1940–91 wraz z Bukowiną w Ukraińskim SRR. Przemysł spożywczy, drzewny, materiałów budowlanych, fabryka dywanów; muzeum; twierdza (XIII–XV w., przebudowa XVI w.) na planie nieregularnym z 5 basztami; gotycki pałac książęcy (XV w.) z kaplicą.