Chłędowski Kazimierz, ur. 23 II 1843, Lubatówka k. Krosna, zm. 20 III 1920, Wiedeń,
mąż Stefanii, historyk, powieściopisarz, polityk;
Chłędowski Kazimierz
Encyklopedia PWN
do lat 80. we Lwowie, związany z obozem galicyjskich demokratów; autor zbioru charakterologiczno-obyczajowego Sylwetki (1876) oraz utworów satyr.-polit. Album fotograficzne (cz. 1–2 1870–71), Zwierciadło głupstwa (1877); od 1881 w Wiedniu jako wysoki urzędnik Austro-Węgier (1899–1900 min. ds. Galicji); badacz obyczajów i kultury Włoch i Francji XVI i XVII w., m.in. studia: Królowa Bona (t. 1–2 1876), Rzym. Ludzie odrodzenia (1909), Rzym. Ludzie baroku (1912), Rokoko we Włoszech (1915), Ostatni Walezjusze (1920); ponadto powieści oraz cenne Pamiętniki (t. 1–2 1951).
