Chlotar I
 
Encyklopedia PWN
Chlotar I, z dynastii Merowingów, ur. 498, zm. 560 lub 561,
król Franków, syn Chlodwiga I;
po śmierci ojca 511 objął czwartą część państwa Franków ze stolicą w Soissons; wraz z braćmi podbił Turyngię (531), Burgundię (534) i Prowansję (536); po śmierci kolejnych braci oraz bratanków (z których dwóch zamordował) rozszerzał swe posiadłości; od 558 był jedynym władcą państwa obejmującego już całą Galię i znaczne tereny na wschodnim brzegu Renu; po jego śmierci ponownie uległo ono podziałowi (między jego synów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia