Chiaromonte
wł. eseista, publicysta, krytyk literacki i teatralny;
[kjaromọnte]
Nicola, ur. 12 VII 1905, k. Potenzy, zm. 18 I 1972, Rzym,
Chiaromonte Nicola
Encyklopedia PWN
zaangażowany w ruchu antyfaszystowskim; 1934–53 na emigracji (Paryż, Nowy Jork); 1936 uczestnik hiszp. wojny domowej; współpracownik wielu czasopism, 1956–68 redaktor nacz. (wraz z I. Silonem) mies. „Tempo Presente ”; w bogatej, różnorodnej tematycznie eseistyce m.in. ostrzeżenie przed wszelkimi formami totalitaryzmu oraz intelektualna refleksja nad kulturą eur.; gł. zbiory: La situazione drammatica (1959) — krytyka teatr., Credere e non credere (1971, wersja ang. The Paradox of History 1970) — rozważania lit.-filoz., Scritti politici e civili (1976) — szkice polit., Il tarlo della coscienza (1992), Notesy (1995 pol. przekład fragmentów w „Zeszytach Literackich” 1986 nr 14, wyd. pt. Co pozostaje. Notesy 1955–1971 (2001); pol. wybór esejów Ch. Granice duszy (1996).
