Chamberlain Neville (Arthur Neville)
 
Encyklopedia PWN
Od 1918 czł. Izby Gmin; 1923, 1924–29 i 1931 min. zdrowia; 1923–24 i 1931–37 kanclerz skarbu; 1937–40 premier i przywódca Partii Konserwatywnej; wobec wzrostu agresywności Niemiec, Włoch i Japonii na arenie międzynar. i braku przygotowania Wielkiej Brytanii do wojny prowadził politykę łączącą ustępstwa wobec agresorów (appeasement, ‘uspokajanie’) z dążeniem do dozbrojenia kraju, dla której uzyskał poparcie większości społeczeństwa; we wrześniu 1938 negocjował z A. Hitlerem w Berchtesgaden i Godesbergu i był gł. inicjatorem układu monachijskiego; po złamaniu jego postanowień przez Niemcy 31 III 1939 rząd Ch. udzielił gwarancji niepodległości Polski, 25 VIII zawarł z nią sojusz, 3 IX wypowiedział wojnę Niemcom, ale nie podjął działań militarnych; 10 V 1940 ustąpił na rzecz W. Churchilla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia