Cendrars Blaise
 
Encyklopedia PWN
Cendrars
[sãdrạ:r]
Blaise, właśc. Frédéric Sauser, ur. 1 IX 1887, La Chaux-de-Fonds (Szwajcaria), zm. 23 I 1961, Paryż,
pisarz fr., pochodzenia szwajcarskiego;
przedstawiciel awangardy poet., współtwórca kubizmu; nowatorską poezję Cendrarsa charakteryzuje prozaizacja języka i stylu, technika wolnych skojarzeń (m.in. poematy Wielkanoc w Nowym Jorku 1912, Proza transsyberyjskiej kolei... 1913; przekłady pol. Poezje 1962); zamiłowany podróżnik i poszukiwacz przygód, w swych licznych powieściach, opowiadaniach i reportażach łączył materiał autobiogr. z fikcją lit. (Rum 1930, wyd. pol. 1976, Historie prawdziwe 1938, wyd. pol. 1973; cykl Kroniki: m.in. Rażony gromem 1945, wyd. pol. 1964, Odcięta ręka 1946, wyd. pol. 1965, Gwiezdna wieża Eiffla 1949, wyd. pol. 1971); ponadto m.in. antologia lud. literatury murzyńskiej (1921); wybór pol. Poezje wybrane (1977).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia