Cabanillas
poeta galisyjski;
[kabanịjas]
Ramón, ur. 3 VI 1876, Cambados (prow. Pontevedra), zm. 9 XI 1959, tamże,
Cabanillas Ramón
Encyklopedia PWN
1910–15 spędził na Kubie, gdzie debiutował tomikami No desterro (1913) i Vento mareiro (1915); po powrocie do kraju współpracował z instytucjami propagującymi język i kulturę galisyjską (Irmandades da Fala, pismo „Nos”); w twórczości podejmował problemy społ. wsi galisyjskiej (Da terra asoballada 1917, wyd. zmien. 1926); w latach następnych zwrócił się ku nastrojowej liryce osobistej (A rosa de cen follas 1927) i epickiej poezji narracyjnej przywołującej świat legend celtyckich (A noite estrelecida 1926, Camiños no tempo 1949); utwory te, wraz z poematem Samos (1958) poświęconym rom. klasztorowi o tej samej nazwie, są uznawane za szczytowe osiągnięcie galisyjskiego modernizmu; Obra completa (1959, wyd. rozsz. 1980).
