burmistrz
urząd powstały w Niemczech, a następnie wraz z ustrojem miejskim od połowy XII w. przeniesiony do Polski.
[niem. Bürgermeister],
burmistrz
Encyklopedia PWN
W Polsce burmistrz był, w przeciwieństwie do dziedzicznego wójta-zasadźcy, urzędnikiem wybieranym na określony czas spośród rajców, stojącym na czele rady miejskiej i pełniącym funkcje głowy miasta; od XVIII w. przełożony gminy miejskiej, kierownik jej administracji i gospodarki; w II RP i w Polsce Ludowej do 1950 — wybierany organ samorządu terytorialnego; po reaktywowaniu samorządu terytorialnego 1990–2002 — przewodniczący zarządu gminy miejskiej w miastach do 100 tysięcy mieszkańców, od 2002 wybierany w głosowaniu powszechnym.
