Bułgarzy
 
Encyklopedia PWN
Bułgarzy, nazwa własna Byłgari,
naród tworzący podstawową ludność Bułgarii (ok. 7,7 mln 1992);
poza Bułgarią ok. 600 tys., gł. w Grecji, Rumunii, Turcji, Macedonii Północnej, także w USA i Rosji; ogółem ok. 8,5 mln (2001); język bułgarski; Bułgarzy ukształtowali się we wczesnym średniowieczu z 3 grup: Traków, Słowian i tur. ludu Bułgarów (Protobułgarzy); od IX w. chrześcijanie, obecnie gł. prawosławni, częściowo muzułmanie (Pomacy); od XIV do XIX w. pod panowaniem tur. — silny nacisk kultury islamu; tradycyjne zajęcia: uprawa zbóż, ogrodnictwo, pasterstwo; bogate rzemiosło i sztuka lud. (tkactwo, haft, kobiernictwo, garncarstwo); tradycje zadrugi (wspólnoty wielkorodzinnej) i pobratymstwa; bogate rzemiosło i sztuka lud., folklor muz. i słowny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia