Bultmann Rudolf
 
Encyklopedia PWN
Bultmann Rudolf, ur. 20 VII 1884, Wiefelstede k. Oldenburga, zm. 30 VII 1976, Marburg,
niem. teolog ewangelicki.
profesor uniwersytetu we Wrocławiu (1916–20) i Marburgu (1921–51); zajmował się gł. krytyką historyczności tradycji zawartych w Ewangeliach; jeden z pierwszych zastosował metodę badania historii form lit. (Formgeschichte) w celu demitologizacji Nowego Testamentu, czyli egzystencjalnej interpretacji symboli i mitów bibl. (tzn. symboli rozwiniętych w opowiadania) w duchu współcz. hermeneutyki; dorobek Bultmanna wywarł silny wpływ na współcz. biblistykę, zwłaszcza protest.; gł. prace: Geschichte der synoptischen Tradition (1921), Jesus (1926), Evangelium des Johannes (1941), Theologie des Neuen Testaments (1953), Geschichte und Eschatologie (1958); w języku pol. m.in. Nauka i egzystencja („Znak” 1968).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia