buleuterion
 
Encyklopedia PWN
buleuterion
[gr.],
w staroż. Grecji budynek posiedzeń rady (bule) polis;
zwykle na planie kwadratu; miał dużą salę audytoryjną krytą dwuspadowym dachem; od VI w. p.n.e. buleutriony sytuowano w miastach przy agorze (Ateny) lub w wielkich okręgach kultowych (Olimpia); najokazalszy buleutriony wzniesiono z marmuru w II w. p.n.e. w Milecie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia