Bühler Karl Ludwig
 
Encyklopedia PWN
Bühler
[bụ̈:lər]
Karl Ludwig, ur. 27 V 1879, Meckesheim, zm. 24 X 1963, Los Angeles,
mąż Charlotte, psycholog niemiecki;
1909–22 profesor uniwersytetu w Bonn, Monachium i Dreźnie, 1922–38 uniw. w Wiedniu, zał. inst. psychologii (tamże); 1938 emigrował, od 1939 w Stanach Zjedn., od 1940 profesor University of Southern California w Los Angeles; uczeń i do 1914 współpracownik O. Külpego; krytyk asocjacjonizmu; początkowo zajmował się gł. badaniem procesów myślenia, stosując oryginalną metodę „introspekcji pytaniowej”; w późniejszym okresie zajmował się m.in. psychologią rozwojową (badania nad rozwojem myślenia) oraz zagadnieniami z zakresu teorii języka; autor podstawowej do dziś dla językoznawstwa pracy Sprachtheorie (1934), w której rozwinął teorię funkcji mowy; inne ważniejsze prace: Die geistige Entwicklung des Kindes (1918), Ausdruckstheorie (1933), Das Gestaltprinzip im Leben der Menschen und der Tiere (1960).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia