Budny Szymon

Budny Szymon, ur. ok. 1530, Budy (Mazowsze), zm. 13 I 1593, Wiszniowa (Litwa),

myśliciel, biblista i teolog braci polskich.

Po studiach w Akad. Krak. był księdzem luterańskim w Wilnie i Klecku (Kliecku); 1563 jako zwolennik skrajnego antytrynitaryzmu przystąpił do zboru braci pol. na Litwie (był m.in. kaznodzieją w Zasławiu i Łosku); tłumacz z języków oryginalnych Nowego Testamentu (1570, 1574, 1589) oraz całej Biblii wraz z apokryfami (1572); autor dzieł w językach pol., łac. i ruskim (był zwolennikiem propagowania protestantyzmu wśród ludności białoruskiej na Litwie); zdecydowane odrzucanie boskości Chrystusa i niechęć Budnego do radykalizmu społ. spowodowały, że jego twórczość nie była akceptowana nawet przez współwyznawców, którzy oskarżali go o sprzyjanie judaizmowi; O oprawdanii hriesznaho czełowieka pried Bohom (1562), Ad argumenta Simleri... (1575), O przedniejszych wiary chrystyjańskiej artykulech (1576), O urzędzie miecza używającem (1583).