Brutus Kapitoliński
 
Encyklopedia PWN
Brutus Kapitoliński,
portretowa głowa z brązu pochodząca zapewne z posągu konnego, powstałego w środkowej Italii być może w 1. poł. III w. p.n.e.,
dopasowana w okresie nowoż. do renes. popiersia; jedna z najsłynniejszych rzeźb staroż., znana i wielokrotnie rysowana w Rzymie poczynając od poł. XVI w., stanowiąca źródło inspiracji dla artystów, literatów, myślicieli i polityków; tradycja, bezpodstawnie, łączy portret z Lucjuszem Iuniusem Brutusem, założycielem rzym. republiki; stanowi doskonały przykład przenikania się sztuki hellenistycznej z tradycją miejscową i jednocześnie jest najwcześniejszym przykładem rzym. portretu; obecnie w Musei Capitolini w Rzymie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia