Bruni Fiodor A.
 
Encyklopedia PWN
Bruni Fiodor A., ur. 15 XII 1801, Mediolan, zm. 11 IX 1875, Petersburg,
malarz rosyjski;
1809–18 studiował w Akad. Sztuk Pięknych w Petersburgu u A. Jegorowa, A. Iwanowa i W. Szebujewa; 1819–45 mieszkał w Rzymie, gdzie zbliżył się do kręgu artystów i literatów, skupionego wokół księżnej Z. Wołkońskiej, którą portretował (1820); podejmował gł. tematy rel. i hist., zwłaszcza z dziejów staroż. Rzymu (Śmierć Kamilli 1824); najważniejszym dziełem B. jest wielkoformatowy obraz Wąż miedziany (1827–41), uważany za jedno z czołowych osiągnięć ros. malarstwa akademickiego; po powrocie do Rosji malował portrety i obrazy rel., uczestniczył w dekorowaniu wnętrz soboru Św. Izaaka w Petersburgu, przede wszystkim zajmował się jednak pracą pedag. w petersburskiej Akad. Sztuk Pięknych (1855–71 jej rektor); 1849–64 pełnił funkcję kuratora zbiorów malarstwa w Ermitażu; czł. akademii we Florencji, Mediolanie i Bolonii, honorowy profesor Akad. Św. Łukasza w Rzymie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia