Brugia
 
Encyklopedia PWN
Brugia, flam. Brugge, fr. Bruges Wymowa,
m. w północno-zachodniej Belgii, w prow. Flandria Zachodnia.
wzmiankowana w VII w. jako municypium Brugense; od 1093 rezydencja hrabiów Flandrii; rozkwit w XIII–XV w. (ośr. produkcji sukna, kantor Hanzy), jedno z najważniejszych miast handl. północnej Europy; w XV w. ważny ośrodek artyst. (malarze J. van Eyck, P. Christus, H. Memling); od XVI w. wskutek zamulania się zatoki mor. stopniowo utraciła znaczenie; odzyskała je na pocz. XX w. Ważny port śródlądowy dostępny dla statków mor., połączony kanałami z Zeebrugge (dł. 13 km, zbud. 1890–1904) i Ostendą nad M. Północnym oraz z Gandawą; duży ośr. przemysłu: nowoczesna stalownia, koksownia, fabryka wagonów, maszyn roln., zakłady radiowo-telew.; tradycyjny ośr. przemysłu włók. (koronki, dywany), odzieżowego i spoż. (browary, gorzelnie); węzeł kol. i drogowy, połączenie autostradą z Ostendą i Brukselą; znany ośr. turyst.; liczne muzea, m.in. Groeninge. Rozległa dzielnica staromiejska Brugia o średniow. układzie urb. jest otoczona kanałami żeglownymi (wpisana na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO): katedra (zaczęta w XII w., 1. poł. XIII, 2. poł. XIV, XV–XVI, XIX w.), szpital Św. Jana (ufundowany 1188, rozbudowa XV w., ob. muzeum H. Memlinga); na rynku (Grote Markt) — hale targowe (XIII–XIV w., 1561–66) z beffroi (XIII–XV, XIX w.); kościół Notre Dame (od 1210, XIV–XVI w.) z rzeźbą Michała Anioła Madonna z Dzieciątkiem; got. ratusz (od 1376, 1411–21, 1854–71) z bogato rzeźbioną fasadą, bazylika Saint-Sang (XII, XV/XVI w.); renes. kancelaria miejska (1535–37), kościół Ste-Walburg (1619–41); liczne budowle z XVI i XVII w.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Brugia, Grote Markt (Belgia) fot. Glob 4/P. Rojan
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia